نرم افزار آموزش مجازی ال ام اس مدرن ترین شیوه آموزش - بخش سوم

فرآیند یادگیری الکترونیکی

ایجاد و استقرار نرم افزار آموزش مجازی lms به نقل از همان منبع نیازمند طی چهار مرحله مجزا می باشد:
1- جنبه های آموزشی
2- طراحی زیر ساخت
3- مدیریت پروژه
4- استقرار

مرحله اول: تعریف آموزش مجازی

ضرورت دارد سازمان های متقاضی چالش ها وفرصت های آموزش مجازی را در سه سطح ذیل بدرستی درک کنند:
1-  امکانات تحقق برنامه های استراتژیک تجاری بااستفاده از تکنولوژی جدید آموزشی.
2- امکان بهره گیری از آموزش مجازی در بخشهای خاصی از صنعت مورد نظر.
3-  قابلیت ایجاد ارتباط آموزشها با نیازها و اهداف ویژه سازمان.

منظور از درک فرصتهای آموزش مجازی این است که متقاضیان بتوانند اهمیت نقش آن را در زنجیره کیفیت سازمان  و به بازار رساندن فراورده ها و خدمات از طریق ارائه بهتر ونتیجتاً کاهش هزینه بدرستی دریابند.
ضرورت دارد سازمانها جهت دریافت بازخور ونیز اطلاعات لازم برای اتخاذ تصمیم های لازم در این فرآیند از طریق نرم افزار آموزش مجازی lms به یکی از روش های ذیل با مشتریان خود ارتباط برقرار نمایند.
- مباحثات و مذاکرات انفرادی جهت برآورد نیاز
- کارگاههای آموزشی بصورت گروهی برای کشف مسائل
- بازخورد مشورتی از طریق آموزش الکترونیکی که طی آن متخصص فن مهارت، تجارت و … خود را روی یک مسئله خاص ارائه می دهد.
- توصیه از طریق گزارش ها وارائه برنامه ها جهت کمک به فرایند استراتژیک تصمیم گیری
 

مرحله دوم : طراحی زیر ساخت های سامانه آموزش مجازی

این مرحله در برگیرنده تبیین یک معماری خاص در زمینه دانش موردنیاز برای عملی  کردن فرصتها و موقعیتهای مورد نیاز برای استقرار آموزش مجازی است. دستیابی به ارقام واقعی سرمایه گذاری مورد نیاز و نیز بازگشت سرمایه از حیث هزینه های صرفه جویی شده وافزایش درآمدی که درنتیجه بهبود عملکرد وافزایش کارآئی سازمان حاصل می گردد، دراین مرحله انجام می پذیرد. طراحی ابزار برای سنجش و اندازه گیری پیشرفت های حاصله دراین زمینه نیز از فرایندهای این مرحله از کار است.

اولین مرحله این فرایند برنامه ریزی ترسیم استراتژی آموزش مجازی برای تبیین اهداف تجاری سازمان است. اهداف و مقاصد استراتژیک که می تواند از طریق سامانه یادگیری الکترونیکی در سازمان حاصل گردد چه می باشد؟ احتمال دستیابی به این اهداف از طریق آموزش مجازی تا چه حد متحمل است؟
با اجرای یک فرایند نیاز سنجی آموزشی در سازمان می توان مشکلات مهارتی و نیز خلاء های دانش را شناسائی و به سرعت توسط آموزش های مجازی برطرف نمود. براساس گزارشات برخی از سازمانها معلوم شده است که آموزش الکترونیک در برآورد نیازهای آموزشی مهارت های مدیریتی، فنی، ایمنی و بهداشت، فروش و بازاریابی،تکنولوژی اطلاعات و … موثر بوده است.
مرحله بعد در طراحی زیر ساخت مربوط به چگونگی تهیه محتوی است، اینکه آیا امکان تهیه محتوی در داخل سازمان وجود دارد و یا بایستی از خارج سازمان تأمین شود. آیا قابلیت مدیریت سیستم در سازمان وجود دارد، آیا هزنیه و قابلیت های فنی برای روش های مختلف تأمین منابع درسی، امکانات فنی مورد نیاز و مدیریت سیستم در سازمان وجود دارد و… ازجمله مواردی است که بایستی در سازمان مورد بررسی وتجزیه و تحلیل قرار گیرد.

درطراحی زیر ساخت که یک معماری و  طرح آموزشی به منظور دستیابی به اهداف استراتژیک آموزشی با در نظر گرفتن منابع و نیازهای موجود بایستی تعریف گردد که با توجه به شرایط می توان در برگیرنده موارد ذیل باشد:
1- برنامه ریزی برای به کارگیری روش های ادغامی آموزشی ( همزمان و غیر همزمان ) در سازمان
2- ایجاد سیستم مدیریت آموزشی به منظور تبیین تکنولوژی های آموزشی مجازی جهت مدیریت و ارزیابی فعالیت های آموزشی
3- تبیین نقش آموزش مجازی در محدوده مدیریت دانش بویژه مدیریت معنوی
4- ادغام فرایندها و تکنولوژی  منابع انسانی موجود (eHR)
 

مرحله سوم: مدیریت پروژه با آموزش مجازی

هنگامی که طرح آموزشی به تصویب رسید برنامه ریزی برای عملیاتی کردن آن به سرعت بایستی انجام پذیرد دراین مرحله طرح تفصیلی استقرار آموزش مجازی (ال ام اس) صورت می پذیرد که اولین قدم تعریف پارامترهای لازم در مدیریت پروژه است.انتخاب یک مدیر پروژه با تجربه و آشنا به تکنولوژی اطلاعات، تصمیم گیری درخصوص متدلوژی و برنامه زمان بندی مورد نیاز برای استقرار آموز مجازی و روش های ارزیابی عملکردی برای بررسی میزان پیشرفت طرح این فرایند مشخص می گردد. بعنوان بخش دیگر این فرایند یک بررسی تحلیلی برای تعیین منابع مورد نیاز و امکانات موجود و در دسترس براساس ماتریس آموزش مجازی ™ صورت می پذیرد. همچنین دراین فعالیت ، منابع موجود، دانش و تخصص مورد نیاز در زمینه تکنولوژی اطلاعات و زیر ساخت مشخص می گردد. پس از بررسی جنبه های آموزشی و زیرساختی مورد نیاز برای استقرار آموزش مجازی، برنامه ریزی بایستی روی فرایندها و فعالیت های مرتبط با روش ارائه از جمله مدیریت و ارائه محتوی آموزشی، امکانات فنی و معیارهای ارزیابی متمرکز گردد.

مرحله چهارم: استقرار آموزش مجازی در سازمان

اجرای آموزش مجازی پس از بررسی و تبیین کامل سه مرحله فوق جهت عملیات کردی فرایندها و طرح ها برای استقرار سیستم آموزش مجازی LMS با در نظر گرفتن عوامل کلیدی ذیل در سازمان صورت می پذیرد:

- تدوین ساختار مدیریت پروژه؛ توسعه محتوی؛ تکنولوژی؛ اجرای برنامه های کمکی ( پایگاه داده، سیستم منابع انسانی و….. )؛ آزمایش و ادغام محتوی؛ اجرای پایلوتی آن در داخل سازمان برنامه های تربیت مدرس و آموزش کارکنان.

- افراد کلیدی مورد نیاز برای استقرار آموزش مجازی را می توان به شرح ذیل برشمرد:
1- مدیریت پروژه آموزشی: یک مدیر آموزشی با تجربه و متخصص که بتواند طرح استقرار آموزش مجازی را طبق برنامه زمان بندی و بودجه تعیین شده با موفقیت به اجرا درآورد.
2- اعضاء پروژه شامل مدیران عالی،افراد عملیاتی، مدیران و کارکنان آموزش و نهایتاً استفاده کنندگان برنامه های آموزشی.
3- متخصصان تکنولوژی اطلاعات: از آنجا که استقرار آموزش مجازی نیاز به فن آوری خاص در زمینه تکنولوژی اطلاعات دارد بنابراین بکارگیری افرادی که در زمینه تکنولوژی ذیل صاحب تجربه اند از اهمیت ویژه ای برخوردار است:
- سیستم های مدیریت یادگیری(LMS)
- سیستم های زنده آموزش مجازی
- سیستم های ارزیابی روی خط
- سیستم های مدیریت محتوی آموزشی
- ابزارهای تبدیل محتوی آموزشی Online
- ابزارهای کامپیوتری مورد نیاز در آموزش مجازی
- نرم افزارهای مورد نیاز جهت ارائه
- سیستم های ارزیابی
 

اهمیت آموزش در چرخه مدیریت کیفیت جامع از طرفی و نقش فن آوری در رویکرد جدید به توسعه نرم افزار آموزش مجازی lms به عنوان ره آورد تکنولوژی اطلاعات در کشور می تواند دانشگاه و صنعت و نتیجتاً روند بهسازی و توسعه نیروی انسانی و نتیجتاً بهبود کیفیت را متحول سازد. این پدیده به عنوان یک فن آوری مدرن نیاز به آشنائی بومی کردن و بکارگیری موثر آن در کشور دارد. مرز گستری سازمانها و حرکت بسوی مجازی شدن راه را برای استقرار آن فراهم می کند. استقرار آموزش مجازی نیازمند در اختیار داشتن نیروی انسان متخصص و آشنا به این فن آوری، مدیریت کارآمد، سیستم و امکانات سخت افزاری ونرم افزاری برای تبدیل محتوی به درس افزار و ….. می باشد. روند توسعه سازمانها درکشور و مزایایی که بر استقرار آموزش مجازی از جمله کاهش هزینه های آموزشی، بهبودعملکرد و بهره وری بیشتر، تسریع در دسترسی به بازار، تسهیل جذب و بکارگیری نیروی انسانی موردنظر و فراهم آوردن فرصت به روز آوری دانش و…. پذیرش و توسعه این تکنولوژی را غیر قابل اجتناب می کند.
در پایان خاطر نشان می سازد پذیرش این فن آوری بدلیل جدید بودن آن حتی در کشورهای توسعه یافته هنوز یکی از موضوعات اصلی تحقیقات روز بوده وانتظار می روداین پدیده از ابعاد مختلف مورد تحقیق متخصصین و محققین کشور قرار گیرد.